“…”Happy birthday to me”.. schiet er door mijn gedachten terwijl ik snachts op mijn mobiel zie staan: “02-04-12”.. Vervolgens zie ik een stuk of 10 ballonnen in mijn kamer rond dwarrelen. Ik denk terug aan mijn eerste week in Ghana waarin een vrouw mij vertelde dat ik me niet alleen moet voelen op mijn verjaardag, “We don’t celebrate the Birthday….”. Mijn ogen gaan richting mijn eigen (en Krista’s) verjaardags voorbereidingen; “Eitjes, zelf-gemaakte-snoep-taart, zelf-gemaakte-feest-muts, ballonnenslingers”.Tsja, als Ghana het niet doet…. Dan zorg ik zelf wel voor mijn verjaardag!”

Ja, vandaag ben ik 22 jaar geworden. Vanochtend kwam ik naar alle kinderen; niemand feliciteerde mij, daarna kwam ik mijn hostmommy en hostpappie tegen… Nee hoor, geen felicitatie! En om de dag nog mooier te maken; het regent hier nu al 3 uur lang ONTZETTEND hard…(al was het de eerste 5 minuten heerlijk… dansen in de regen.. dat stond op mijn lijstje “to do”, dus die kan ik mooi afstrepen). Het lijkt eigenlijk wel op een dood normale dag en voor in Ghana is dat ook zo; ze vieren geen verjaardagen. Stel je voor dat ik hier in Ghana dood zou gaan; DAN komt er pas een groot feest, raar he? En als ik ook eerlijk mag zijn zou ik graag even thuis willen zijn vandaag. MAAR… als ik het even hardop mag relativeren: Volgend jaar ben ik weer gewoon in Nederland en de kans is erg groot dat ik dan zeg: “WAS IK MAAR IN GHANAAAAA”. Dus die gedachten hou ik de rest van de dag vast en dan moet het vast wel goed komen!

Afgelopen week was een rustig weekje in het weeshuis. Het leek mij wel leuk om een normale weeshuis-dag te vertellen, zodat jullie daar een beeeetje een beeld bij hebben! Daarom heb ik een willekeurige dag genomen van afgelopen week:

06.00:
“Piep.. piep..piep… Its time to get up.. its 06.00… its time to get up… its 06.00”
JA.. dat zegt mijn wekker iedere ochtend weer! Bril inruilen voor lenzen, pyjama inruilen voor lekker zittende kleren, m’n blaas leegmaken… en dan op naar de kids!

06.15:
“Daar staat mijn lieve Bernice (4 jaar), slaperig tegen de muur aangeleund. Zodra onze ogen elkaar ontmoeten komt ze lachend naar me toe geregend”
En vanaf dat moment ben ik alweer vergeten hoe vroeg het is en begin ik met werken;
Kinderen wassen, drogen, crème opdoen, kleren uitzoeken, eten geven en tussen deze activiteiten ben ik al bezig met spleen en gek doen!

07.00:
“Daar ligt mijn heerlijke ontbijt op tafel te wachten op mij(tjsa, helaas soms ook andersom).. 2 vitaminen tabletten, wit brood met boter en thee”
Het klinkt misschien niet geweldig, maar ik geniet er iedere ochtend weer van… Al mis ik mijn kaas verschrikkelijk!!!

07.45:
“Broodtrommel.. Check! Goede kleren aan.. Check! Iedereen klaar om te gaan.. Check!”
Ik voel me net een mama-Pita wanneer ik de kinderen naar school toe bring. Vaak bring ik de jongste kinderen naar school (de oudere zitten namelijk op een andere school). Als ik de jongste kinderen naar school breng loop ik altijd dezelfde weg, op deze weg staat een Afrikaanse vrouw van een leeftijd van 40 jaar. Iedere ochtend zeg ik enthousiast: “Gooooooodmorniiiiiiiiiiiiiing”. Dan gaat zij helemaal uit haar dak “ WOEHOEEEE.. Et ten sen?” Waarop ik antwoord: “Eye pas!” (gaat goed). Dan gaat ze nog meer uit haar dak, waardoor t hele dorp weet dat ik er aan kom.

08.15:
“Eli (13 jaar) is aan het wassen, schoonmaken, afwassen en andere huishoudelijke zaken aan het doen. Ik vraag mezelf af waarom iedereen naar school mag en zij niet… Het maakt me verdrietig omdat het niet eerlijk is. Al snel besef ik dat ze hier niets aan heeft en ga haar helpen met al het werk”
Wanneer de kinderen weg zijn naar school is het rustig, heeeel rustig. Ik houd me bezig met verschillende taken; afwassen, wassen, kamer schoon maken…. Vorige week was onze kleinste kindje ziek, hiermee ben ik naar het ziekenhuis geweest. Voor de rest is dit de tijd waarin ik lees, schrijf, muziek luister, internet café, naar het dorpje of spelletjes spelen met Krista. Ik vermaak me wel!

14.30:
“Het is rustig… heel rustig zonder kinderen in het huis.. Daarom ben ik blij dat ik zie dat het tijd is om de kinderen op te halen. Van een afstand zie ik ‘mijn kindjes’ al zwaaien en enthousiast rond rennen, op weg naar huis zing ik liedjes met ze “if you happy and you know it clap your hands…lalala”.. Wat ben ik gek op deze kids”
De afgelopen dagen haal ik eerst de kleine kinderen op van school om hierna nog naar de grote kinderen te gaan.. Dit is nog best wel een stukje lopen, maar ik mis hier het sporten enorm, dus ik vind het niet erg! Dat brengt me gelijk op het volgende: Als ik alle kinderen heb opgehaald ga ik 10 minuten touwtje springe en ik kan je eerlijk vertellen dat ik binnen 10 minuten kapot ben!!

15.45:
“Er ligt een stukje papier op de grond, ik pak het op en maak ere en vliegtuig van.. Binnen 2 minuten staan er 5 andere kinderen om me heen“I want a planeeee!!!!” “Make a plane for meeeeeeeeee”
In de middag speel ik met de kinderen; voetballen (5 min, daarna ben ik dood moe), knuffelen, handklapspelletjes, muziek maken, knuffelen, dansen en nog meer knuffelen!!

18.00:
“hmm.. weer het zelfde… en ik mis de kleur groen…”
Het eten is hier niet vies! Maaaar… het is niet gevarieerd. Ik eet hier 3 verschillende dingen: 1, Yam. 2, Rijst met rode saus. 3, Spagetti. Een van deze drie maaltijden eet ik ook in de middag. Helaaas zit e rook geen groenten bij. DUSSE…. Mocht iemand mij ergens blij mee willen maken als ik terug ben? KAAS, VLEES OF GROENTEN (slaaaa!!)

19.00:
“Kinderen, kinderen, kinderen, kinderen, kinderen… moet ik ze maar adopteren allemaal? Gaat er door mijn hoofd”
In de avond zit ik vaak bij de kinderen. Beetje spelen, tv kijken, zingen of dansen…. En de jongste vallen op mn schoot in slaap en vervolgens breng ik ze naar bedje toe. Sommige avonden ga ik ook samen met Krista (vrijwilliger) spelletjes doen.. Ontzettend leuk! We zijn verslaafd aan Yathzee!

20.30:
“…snurk..”
Ja, ik val snel in slaap, dus hier valt niet zoveel over te zeggen! Haha.Wel vroeg he? Ik kan me niet voorstellen dat ik in Nederland na Goede Tijden al naar bed ga, haha.